İtimat, İtibar ve Şeffaflık Sıfırlandı!

Siyasette de, adalette de "Rüşvet" ve "Yolsuzluk" iddiaları toplumda
yoğunlaştığı zaman, bunun ilk sonucu "Güven" unsuru zedelenir.

"Bal tutan parmağını yalar" söylemindeki içeriğin gerçek
olduğunu toplum olarak bilsek de, bu gerçek, güç sahibi olmanın doğal ve
kabul edilebilir sonucu değildir!

Siyaset, nezaket, itimat, itibar, şeffaflık ve güven işidir.

Zamanın ruhu bizden ne istiyor?

Dünya nereye doğru yol alıyor?

Gizli olan bir şey kalacak mı?

Güvenlik duvarları üzerine kurulan dünyanın yeni düzeninde artık herkes yayıncı misyonunu üstlendi…

“Kol kırılır yen içinde kalır” anlayışını tarihe mi gömüyoruz?

Sırlar ve gizler dünyası kendini vahşi şeffaflığa teslim mi etti?

Güven ve değerler kültürünü yaratmak için özel, kurumsal ya da siyasi hayatımızda mahremiyetimiz dışında gizlenecek bir şey olmalı mı?

Örtbas edilmeye çalışılan her şeyin şeffaflık ve güveni yansıtmadığını söylemek mümkün.

Güven, sorumluluk, hesap verme, kavramlarının kontrolünün olmadığı bir ortamda insanların sorumlu davranmasını nasıl sağlayacağız?

Balık baştan kokar!

“Balık baştan kokar” yaklaşımında bugünün lider rolünü üstlenenlerin bu niteliklere sahip olmayana bir kültür inşa etmek mümkün mü?

Yolsuzluk söylemleriyle anılan, denetlenebilir olmayan iktidar gücü, baskıyla istediği sonuca ulaşıyorsa(!) buna rağmen “kamuda şeffaflık!” hedefiyle halkın itimadı nasıl kazanılır?

Amaç topluma sapmalar yaşatmak mı?

Katılımcı yönetimin gereği olarak halkın itimadını kazanmak için şeffaf olmak gerekmiyor mu?

Risklerden korunmak için hesap verebilen, dürüst, hukuka uygun izlenebilir davranmak itimadı arttırır.

Şeffaf yönetimler ve liderler, insan ilişkilerindeki bilgi paylaşımında güvenli şüpheden uzak ortamlar yaratır!

Ne yazık ki Siyasi Partiler ve geleneksel organizasyonlar sadece bilginin değil karar alma erkinin de üst yönetimin tekelinde olduğu yapılardır.

Bu tarz yönetimlerde kararlar alınır, “biz kararı alırız, uygular geçeriz, o kadar!” zihniyetiyle hesap verme sorumluluğu duymazlar.

Hesap verecek olan sadece HALKTIR!

HALKTAN sadece emir-komuta zincirine itaat etmeleri istenir…  

Şeffaflık toplumun yönetime olan güvenini, bağlılığını olumlu etkiler. 

Halka yalan söylememeli…

Halkı aptal yerine koymamalı!

Bugün halk Liderlerden kusursuz olmalarını beklemiyor. Tam tersi hata yapmalarına rağmen sıcak, samimi ve gerçek olmayı başaran Lidere halk daha fazla bağlanıyor. İnsanlar, hatalarını dürüstçe kabul eden, tevazu sahibi Lidere daha çok güveniyor. 

Bu kilit anlayış güveni, katılımı sağladığı gibi toplumsal dayanışma ve takım ruhu yaratmak açısından önemlidir.

İTİMAT İTİBAR VE ŞEFFALIK BÜTÜNSELDİR…

Sormak lazım;

Kimler hesap vermeye gönüllü?

Kim çok sesli bir ortam yaratmanın cesaretini taşıyor?

Kim halkla yüzleşecek namus, ahlak ve erdeme sahip?

Kim ulusal bütçenin şeffaflığını zamanında ve sistematik olarak açıklayabilir?

"Kamuda Şeffaflık Paketi" demokrasimizin geleceğine halkın sahip çıkması açısından hayati önem taşıyor” diyor da(!), “Halka verir talkını, kendi yutar salkımı” davranışları, itimat, itibar ve şeffaflığı sıfırlıyor!