Şaşırmayın, ben şaşırmadım

   MHP'nin bugüne gelişinin nedenlerini bilenler TBMM'de terörün araştırılması için yapılan oylamaya "Hayır" demesine şaşırmamışlardır. Çünkü, MHP kurulduğu günden bu yana, ırk üzerinden politika yapıp, bugüne kadar gelmiş bir partidir. TBMM oylamasında Meclis Başkanlığı seçiminde olduğu gibi AKP'yi yalnız bırakmayan MHP'nin seçim meydanlarında attığı nutukların da "Hamasi" olduğu bana göre artık netleşmiştir.

   MHP'nin oylarını artırdığı 7 Haziran seçimlerinde AKP'nin tek başına iktidarına son verilmesindeki etkileri artık tartışılır hale gelmiştir. 

   Ülkeyi erken seçime götürmek için her türlü komplonun yaşanabileceği Türkiye'de sanıyorum ki, Cumhurbaşkanı'nın istediği erken seçim sonuçlarına da ulaşılabilir hale gelinecektir. MHP'nin ülkenin AKP tarafından tek başına yönetilmesi için yaşanabilecek sürece destek verdiği aşikardır.

   İşin tuhaf tarafı İzmir Milletvekili olan ve dönemin Başbakanı Tayyip Erdoğan'a en sert eleştirileri elindeki tabletiyle yaptığı basın toplantılarıyla getiren Oktay Vural'ın tavrı ilginçtir.  Vural'ın Erdoğan'a yönelttiği sert eleştirileri bundan böyle tiyatro replikleriyle özdeşleştirmek mümkündür.

   MHP'nin en önemli gerçeği, doğu ve Güneydoğu Anadolu'da çatışmaların sürmesi, MHP'nin de o bölgeye gitmeden ülkenin diğer bölgelerinden kendisine yeter miktarda oy alıp, bir grup parlamenter olan mutlu azınlık yaratmasıdır. Bu hastalığın CHP içerisinde de geçmişteki varlığını biliyoruz.

   TBMM'deki terör oylamasından çıkan sonuçla beraber AKP ile MHP'nin Ruh ikizi olmaları eleştirileri, bundan daha da öteye giden MHP'nin AKP'ye koltuk değneği olduğu eleştirileri bundan sonra çok tartışılacaktır.

   Kaçak Saraya adamlarını gönderen Devlet Bahçeli, erken seçim ile birlikte 7 Haziran sonrasını anlatmakta güçlük çekebilir. Hele Hele Kasım ayında yapılacak bir seçim için yeniden meydanlara çıkıldığında, millete korku salıp, yolsuzlukları, sorgulatmadıkları eski bakanlarını yeniden gündeme getirmek MHP için artık çok zor olacaktır.

   Amazon olmak zor zanaat

   Malumunuzdur, geneli kapsayan oranda olmasa da seçkinci  bir yaklaşımla, İzmir’de “kadın hakları” konusunda görüntü vermeyi seven birisi olarak göze çarpar. Medyatik açıdan da ön planda olmayı isteyen bir gazetecidir Şebnem Bursalı.

   Seçkinci yaklaşımlarından birisi de, eylem biçimiyle bir türlü ne olduğuna karar veremediğim “Amazon ruhlu kadınlar” diye ortaya attığı bir söylemidir .

   Kıyısından köşesinden bu işlerin içerisinde olduğuna tam inanmak istiyordum ki, dünkü Bülent Arınç olayı patlak verdi. Arınç’ın HDP’li kadın Milletvekiline “Bir Kadın olarak sus!” diye yakışıksız çıkışına taraflı tarafsız bütün ülke tepki gösterince, İzmir özelinde Şebnem Bursalı’nın nasıl bir tavır takınacağı sorusu akla geldi.

  Her şeyin net biçimde ortada olduğu olayla ilgili, AKP iktidarına yandaş olmakla itham edilen Yeni Asır ve Şebnem Bursalı’nın belki “tarafsız” bir sınav vereceği beklentisi bazı çevrelerde hasıl olsa da, gazetenin bugünkü sayısında o beklentiler bir kez daha suya düşmüş oldu. Çünkü gazetede bırakın birinci sayfadan görülmeyi, zırnık kadar bile yer verilmedi.

   Bu durumda Yeni Asır ve Şebnem Bursalı’ya “tarafsız” ve “objektif” diyebilme şansı da ortadan kalkmış görünüyor. Amazon ruhlu kadın duruşunun iktidar karşısında işlevsiz kaldığını, Bursalı'nın kadın hakları konusundaki söylemlerinin ise sadece "Durumu Kurtarma" adına yaptığı anlaşılıyor.