İzmir’de CHP alarm veriyor…

    Torbalı eski Belediye Başkanı İsmail Uygur’un vefat etmesi sonucu yapılan yeni Başkanlık seçimleri CHP’deki başıboşluğu bir kez daha ortaya çıkardı.

    Bilindiği üzere, Torbalı Belediye Meclisinde CHP’nin 18 üyesi vardı. 1 Meclis Üyesi bulunan Deva Partisi de destek vermiş ve 19 oy alması gereken CHP’li aday ilk turda 16 ve son turda 17 oy alabilmişti.

    Diğer taraftan 10 Üyesi olan AKP, MHP’li 2 Meclis Üyesinin desteğiyle 12 oy alması gerekirken AKP’li aday ilk turda 15 ve son turda 14 oy almıştı.  

    Tabir yerindeyse CHP resmen direkten döndü. Özellikle ilk turda seçim neredeyse gitmek üzereydi, çünkü üç fire verilmişti. Bir fire daha çıkmış olsa, tıpkı Menemen’de yaşananların bir benzeri ortaya çıkacaktı. Edindiğim bilgiye göre Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer ve ekibinin son dakika hamlesi olmasa, büyük ihtimal Torbalı’yı şu an AKP’li başkan yönetiyor olacaktı.

    Peki, bu tür kritik durumlarda CHP içerisinde neden çözülmeler yaşanıyor ve neden kişisel çıkarlar parti menfaatinin önüne geçiyor?

    Bu sorunun yanıtını şöyle verebiliriz.

    Maalesef çürüme yukarılardan başlıyor. Aday belirlemeleri sırasında liyakata uygun davranılmıyor.

    Çünkü; İl, İlçe Başkanları, Belediye Başkanları, Vekiller,  Genel Başkan Yardımcıları, PM Üyeleri ve Danışmanlar v.s kendilerine yakın olan isimleri aday yapmak için, kişisel karşılıklı çıkar eksenli politika yapıyor. Durum böyle olunca, ne yazıktır ki ortada liyakat ve partiye sadakat kalmıyor.

    Tabi buradaki sorumluluğu partisini satıp karşı tarafa giden üyelere tek başına yüklememek gerekir. O üyelere kimler, hangi yöneticiler kefil olup yol verdiyse, onların da bir o kadar sorumluluğunun olduğunu kavramak ve daha da önemlisi hesap sormak gerekir.

    Peki, bu mümkün mü?

    Çok zor. Dediğim gibi çürümüşlük tavandan tabana doğru olunca, sorumluluğu olanlar bırakın hesap vermeyi, ders bile çıkarmıyorlar.

    Hatta üstüne bir de rahat tavırlarla pişkince açıklamalar yapıyorlar. Hiçbir şey olmamış gibi üste çıkmaya çalıştıklarını da görüyoruz.

    Gerçek şu ki, ne oluyorsa partisine ciddi anlamda fedakârca emek verenlere oluyor. Birilerinin kişisel hesapları ve yanlışları yüzünden, onlar ahlar vahlarla yetinmek zorunda kalıyor.

    Sözün özü;

İzmir’de CHP alarm veriyor. Kimse kimseye güvenmiyor. Öyle ki, kabine giren Meclis Üyelerinden güvence olarak “Kime oy kullandıklarını gösteren fotoğrafları” dahi istenebiliyor. Acınası bir durum!

 Elbette önceden de vardı ama son zamanlarda, söz konusu bu çürümüşlüğün çok daha yaygın hale geldiğine tanık oluyoruz. Urla, Menemen ve ardından Torbalı’da peş peşe yaşananların ardından, “Acaba sırada neresi var?” sorusu akla gelmiyor da değil?

Son olarak, yıllarını CHP’ye adayan Torbalı Belediye Başkanı İsmail Uygur’a Allah’tan rahmet, yakınlarına da başsağlığı diliyorum..