Danışma Kurulu toplantıları, Vekillerin kendilerini pazarlama alanı mı?

   CHP’de bir süredir danışma kurulu toplantıları yapılıyor. İzmir’den örnek verirsek, bu kurulların katılanları arasında Milletvekili, İl Başkanı, İlçe Başkanları ve Belediye Başkanları yer alır. 

   Şu aralar yine bu toplantılar yapılıyor. Sanırım tamamlanmasına da az bir zaman kaldı. Ancak beni asıl düşündüren, bu toplantılarda nelerin konuşulduğudur. Örneğin örgüt içerisinde ve Belediyelerdeki sorunlar ciddi anlamda tartışılıp dile getiriliyor mu? 

   Merak ettim. Yapılan danışma kurullarının neredeyse hepsine katılan CHP’li deneyimli bir dostumuza “Bu danışma kurulu toplantıları ne durumda. Mesela, gerçeklerle yüzleşme toplantısı olarak mı geçiyor?” diye sordum. 

   Aldığım yanıtın ilginçliğine bakar mısınız?

   “Gülümseyerek. Aslında bununla ilgili bir yazı yazsan iyi olur. Çünkü bazı Milletvekilleri kendisini bloke ediyor. Milletvekilleri sanki ön seçimmiş gibi kendi propagandalarını yapıyorlar. Ee diğerlerine konuşma hakkı yok.”

   Tekrar sordum. Şu sıralar İzmir ve CHP, birkaç Belediye başkanının yaptığı kötü işler yüzünden, ülkede gündem olmuş durumda. Peki, bu sorunlar buralarda konuşulup tartışılmıyor mu?

   “Yok. Hiç kimsenin umurunda değil. Herkes ben şunu yaptım, ben böyle yaptım bilmem ne. Bir Vekil geliyor Darwin şöyle dedi, böyle dedi. Sanırsınız DİSK üyelerine konuşuyor. Devrim yapacak. Diğer Vekil geliyor, ben 36 yıllık çapacıyım. Sanki 36 yıllık çapacısın da, hangi ilçe yönetiminde oldun. Bir günden bir güne ilçe yönetim kurulu üyeliği mi yaptın? İl Yönetim kurulu üyeliği mi yaptın? Çapacıyım diyorsun da, biz de kazma kürek, çapa her şey var ama biz bir şey diyemiyoruz. O kendi reklamını yapıyor. Bir başka Vekil ise işte Urfa’ya gittim. Şöyle böyle oldu diye saatlerce bloke ediyorlar, katılanlar da zevk almıyor ve bu şekilde geçip gidiyor toplantılar..” diye yaşananları anlattı.

   Aslında bu gibi toplantılar, eteklerdeki taşların ortaya dökülebilmesi için çok iyi bir fırsattır. Ama birçok Vekil ve Başkan kendi siyasi geleceğini düşündüğü için, ne yazık ki konuşulması gerekenler konuşulmuyor ve tabir yerindeyse hasıraltı ediliyor. 

Peki, ya sonra?

   Sonrası malum. Ansızın ortaya çıkan tıkanıklıklar aşılamıyor, hatta nasıl altından kalkabiliriz diye, güya parti içerisinde dert yanma faslı başlıyor. 

   Bence bu gibi toplantılarda ağırlıklı olarak söz hakkı Vekillere ve Başkanlara değil, gerçek örgüt emekçilerine verilmeli. Bu beyler, belki örgütte yaşanan gerçekleri de dinler göz ardı etmekten kaçınır ve sakınırlar. Aksi halde bu gerçeklerden kaçma sendromu, aynı şekilde devam eder gider. Bu sorumsuzluk ve vurdumduymazlığın ceremesini çekmek, maalesef her zaman olduğu gibi yine parti emekçilerine ve seçmenlere kalır..