'Bütün Sevgililerim Çirkindi'

Fulden Uras, “Cadde Hikayeleri”yle oyunculuğa geri döndü. Çocuk doğurmayı düşünmediğini, şarkıcılık ve oyunculuğu iki çocuğu olarak değerlendiren Uras: “Özellikle sahnede içimden bir canavar çıkıyor” diyor.

Neredesiniz siz bunca zamandır?
- Döndüm. Ben işimi yapmadığım dönemde insanların kafasını meşgul etmemin bir anlamı olmadığını düşünüyorum.
Ama sanki bıçak gibi kestiniz her şeyi ve ortadan kayboldunuz…
- Aynen öyle yaptım. Çünkü tamamen metabolizmam bozulmuştu çalışmaktan. Gece hayatı insanın vücudunda, özellikle beyninde çok ciddi tahribatlar yapıyor. Bir de yoğun çalışan bir sanatçı kendini mutlaka her anlamda yenilemeli. Ama bıraktığım dönemden bugüne dört sene geçti. Çocuklar büyüdü, neredeyse unutuluyordum yani.
“Bir nesil beni unutmadan döneyim” mi dediniz?
- Evet ya, dört sene geçmiş! Kasım, aralık gibi yeni bir albüm çıkaracağım. Bir de o kadar çok özledim ki… Sahnede kendimi tedavi ediyorum sanki. Ne kadar hasta olursam olayım, ne kadar mutsuz olursam olayım sahneye çıktığım an içime bir canavar giriyor. Evde eşofmanıyla oturan birinden nasıl böyle bir kadın çıkıyor diye insanlar merak ediyor.
GARSONLARIN TIRNAĞINI
BİLE KONTROL EDERİM
Nasıl bir heyecan vardır şimdi, değil mi?
- O heyecan sahneye çıktığımda ilk 15 dakika hiç geçmez zaten. 15 senedir sahneye çıkıyorum, hâlâ “Nerede hata olacak” diye başlarım sahneye. Zaten heyecansız hiçbir işi yapamam ben. Çok tertipli ve düzenli biriyimdir. Çalıştığım mekanın tuvaletine kadar gider, kontrol ederim. Garsonların tırnaklarını da. Ben sahneden insanların ne içtiğini bile görürüm.
İyi de onu, bunu kontrol ederken aklınızı işinize nasıl verebiliyorsunuz?
- Enteresan bir şey. Bu profesyonellik oluyor herhalde. İlk çıktığımda böyle değildim. Sadece “Şarkıyı doğru söyleyeyim, aman ayağım burkulmasın” diye dikkat ediyordum. Zamanla insan başka şeylere de dikkat ediyor. Mesela 10 kere elini kaldırıp garson çağıran müşteri o masada rahatsız demektir. Sanatçıyla da ilgilenemez.
Eskiden kameranın önündeydiniz, son dört yıl izleyici oldunuz. Çok şey değişmiş mi?
- Hiçbir şey değişmemiş. Hâlâ aynı sanatçılar şarkı söylüyor, gezen müşteri hâlâ aynı.
REDDETTİĞİM ROLLER
BİRÇOK STAR YARATTI
Bir de dizi filmle dönüyorsunuz ekranlara…
- Evet ve çocuğum olmamasına rağmen iki çocuklu bir anneyi oynuyorum. Sanki o rol bana yazılmış. Yaşından çok genç gösteren, sürekli kendini yenileyen, estetik yaptıran, kıyafetine, saçına başına çok dikkat eden, parasız biraz bencil bir kadını oynuyorum.
Rolün size yazıldığını söylediniz. Öyle bencil bir kadın mısınız gerçekte de?
- Kendine çok dikkat eden, saçına başına bakan bir kadın olduğu için öyle söyledim. Senaryo çok güzel, ayrıca yepyeni bir teknikle çekilecek. Teknolojik açıdan çok zengin bir dizi. Bana bugüne dek çok dizi teklifi geldi ama sahnem yoğun olduğu için kabul edemedim. Ki o dizilerden, üstelik de benim kabul etmediğim rollerden birçok star çıktı.
Pişman mısınız o dizilere evet demediğinize?
- Hayır. Ne kimsenin kaderine engel olmak isterim, ne hasetlenirim.
HASTALIĞI ÖNEMSEMESEM
ŞİMDİYE ÇOKTAN GİTMİŞTİM
Sağlığınız yerinde mi?
- Yerinde ama yüzümün sağ tarafında çok belli olmayan, yalnızca ben söylediğimde insanların fark ettiği hafif bir şişlik kaldı. Bir tarafı uyuşuk. Dudağıma zaman zaman hakim olamıyorum ama şu halime çok şükrediyorum. Geçen gün bir tiyatrocu arkadaş kaptığı bir virüs yüzünden öldü. Benim de solunumum 30’lara kadar düşmüş, beynime iltihap yürüyormuş. Ateşim çıkmasa, ben ciddiye almasam gitmiştim! Bırak sahneye, çıkmayı insan içine çıkabilecek durumda değildim. Yaklaşık bir sene sürdü bu.
Sizde aşk yaşadığınız zaman da ortadan kayboluyorsunuz.
- Aşka herkes aşıktır ama aşk hiçbir zaman benim iş hayatımı engelleyemez. Mesela yedi senelik bir ilişki yaşamıştım. Çok büyük bir işadamıydı. Nişanlanmıştım, evlenecektim. O benim bu işin içinde olmamı istememişti, ben de bir tek onun için işimi. Dönüşte o kadar zorlandım ki anlatamam. Yedi senelik bir ara, yeni insanlar çıkmış, her şey değişmiş. Gerçekten zorlu bir dönemden geçtim ve dedim ki: “Bir daha işimi hiçbir şeye tercih etmeyeceğim.” Bu dört sene arada da iki yıllık bir ilişkim oldu ama o benim işimi destekleyen biriydi. O anlamda bana hiç zorluk yaşatmadı.
Zor kadın mısınız?
- Çok kolay biriyim ama yeter ki yalan, ihanet olmasın. Asla affetmem. Şu an bir ilişkim de yok ve uzun süre olsun istemiyorum. Çünkü çok yoruldum. İlişkiler insanı yıpratıyor. Biraz zaman geçsin, gönlüm ruhum dinlensin istiyorum. Aşk mutlaka beni bulur. Kaşının, gözünün güzelliği de hiç önemli değil. İnan hiçbir sevgilim çok yakışıklı değildi, hatta çirkinlerdi. Yürek benim için çok daha önemli. Deniz manzaralı bir ev alırsın, bir süre sonra o deniz sana asfalt gibi görünmeye başlar. Gözün alışır. O yüzden gönlün güzelliği bambaşkadır.

ARTIK ÇOCUK İSTEMİYORUM
Küçük bir Fulden gelse hayata, güzel olmaz mı?
- Birkaç sene öncesine kadar bir çocuğum olsun istiyordum. Ama uyuşturucu yaşının 11’e indiği bir dönemde çocuk yetiştirmek çok zor. Benim illa biyolojik anne olmam gerekmiyor, ben yeğenime de annelik yapıyorum. Bir tek doğurmadım onu, o kadar. Ama belki ileride sahipsiz bir bebeğe annelik yapabilirim. Benim kanımdan, canımdan olması şart değil. 

Röportaj: Pınar YILMAZERLER