Bedri Baykam’dan Paris’te sergi...

Türk çağdaş sanatının öncü isimlerinden, gazetimizin yazarı Bedri Baykam’ın yeni sergisi “Les Demoiselles Revisited”, Paris’teki S/Beaubourg Galeri’de ziyarete açıldı. 14 Haziran’a kadar görülebilecek serginin sanat danışmanlığını Micaela Neveu, küratörlüğünü ise Patrik Gunnteg üstleniyor.

Sergi, Picasso’nun çağdaş sanat tarihine yön veren ikonik eseri “Les Demoiselles d’Avignon” ile eleştirel bir diyalog kuruyor.

ALGI, KİMLİK VE GÜÇ İLİŞKİLERİ

Baykam’ın 1980’lerden bu yana geliştirdiği parçalı anlatım diliyle şekillenen sergi, klasik sanat kurgularını yıkarak izleyiciyi durağanlıktan uzak, sürekli dönüşen bir algı deneyiminin içine çekiyor. Picasso’nun kadın bedeni üzerinden kurduğu modernist bakışı post-oryantalist bir yorumla yeniden ele alan Baykam, bu bakışı sökerek Batı merkezli estetik ve kültürel kodları sorguluyor.

Sergi, kadın bedeninin erotize edilmiş temsillerine eleştirel bir mesafeden yaklaşırken; kolajlar, transparan yüzeyler, lentiküler yapılar ve serbest fırça darbeleriyle çok katmanlı bir anlatı dili kuruyor. Sanatçının kimliksizleştirilmiş ya da yüzü görünmeyen figürleri, izleyicinin bakışını ve sanat tarihindeki kadın temsiline dair kabulleri sorgulamaya açıyor. Sergi, sanatın algıyı, kimlikleri ve güç ilişkilerini dönüştürme potansiyeline dair bir hatırlatma sunuyor.

‘HER GÜN TAZE, HER GÜN GENÇ’

Baykam, sergi hakkında şu ifadeleri kullanıyor: “Birbirinden çok farklı tekniklerle, serbest fırça darbeleri, kolajlar, lentiküler yüzeylerle yaptığım Demoiselles serisi, benim açımdan tüm kariyerimin içinde en sevdiğim işler arasında yer alıyor.

“Les Demoiselles Revisited” serisi, kendi bünyesinde bir Paris efsanesini de taşıyor. Değişik dönemlerimin kesişmesinden doğan bu yapıtları üretmek bana özel bir keyif veriyor. Avinyo sokağının randevuevi, İstanbul’daki Varol ve 60 yıl önce Paris’te bulunan efsanevi Madame Claude’un randevuevi, dünyanın birçok yerinde ziyaret ettiğim bu özel yerlerin, benim açımdan en hatırlanacak olanları... Yanlış anlamayın, ‘Madame Claude’un kızlarına hiç uğramışlığım tabii ki yok! Nerede o günler! O yıllardan da aklım onlardaydı ancak ergenlik yıllarıma denk geliyordu, ne yapabilirim ki? Sonuçta ‘Demoiselles’ çalışmalarımı hep büyük bir keyif ve ısrarla sürdürdüm. ‘Demoiselles’ her gün taze, her gün genç, ve sonsuza dek öyle kalacaklar. Onlar hem modern hem de ‘yaşsız’lar! Belki bu ebedi ‘gençlik’ onlarla düşüp kalkan bizlere de bulaşır, kim bilir?” Cumhuriyet